شعري از ملك الشعراي بهار به روايت دكترمعين

..................................... اين پست را با قصيده ای ازملک الشعرای بها ر، استا د دانشگا ه و شاعر و روشنفکرمبارز دوره معا صر به پا يا ن
می برم که ...حکایت همچنان باقی است ! :

" از ما ست که بر ما ست "

این دود سیه فا م که از با م وطن خا ست
== ا زما ست که برما ست
وین شعله سوزان که برآمد زچپ وراست
== ا زما ست که برما ست
جا ن گر بلب ما رسد ، ازغیر ننا لیم
== با کس نسکا لیم
از خویش بنا لیم که جا ن سخن اینجا ست == ازما ست که بر ما ست
یکتن چو موا فق شد ، یکدشت سپاهست
== با تاج و کلاهست
ملکی چو نفا ق آورد ا و یکه و تنهاست
== ازما ست که بر ما ست
ما کهنه چنا ریم که از باد ننا لیم
== بر خاک ببا لیم
لیکن چه کنیم ، آتش در شکم ما ست
== ازما ست که بر ما ست
اسلام اگراینروز چنین زار و ضعیف است
== زین قوم شریف است
نه جرم ز عیسی نه تعدی ز کلیسا ست
== ازما ست که بر ما ست
ده سال بیک مدرسه گفتیم و شنفتیم
== تا روز نخفتسیم
و امروز بدیدیم که آن جمله معما ست
== ازما ست که بر ما ست
گوئیم که بیدار شدیم ! این چه خیا لست؟
== بیداری ما چیست؟
بیداری طفلیست که محتا ج به لالاست
== ازما ست که بر ما ست
از شیمی و جغرافی و تاریخ نفوریم
== از فلسفه دوریم
وز قا ل و ان قلت ، بهرمدرسه غوغا ست
== ازما ست که بر ما ست
گویند بهار از دل و جا ن عا شق غربیست
== یا کا فر حربی ا ست
ما بحث نرانیم در آ ن نکته که پیداست
== از ما ست که برما ست